سازه های آبی جاذبه گردشگری شوشتر

ویژگی‌های سازه‌های آبی شوشتر عبارت‌اند از:

1. کاریزها (قنات‌ها): کاریزها یا قنات‌ها سیستمی از کانال‌های زیرزمینی هستند که آب را از منابع آبی (چشمه‌ها یا رودخانه‌ها) جمع‌آوری و به سوی شهر و زمین‌های کشاورزی انتقال می‌دهند. این سیستم باعث کاهش تبخیر و تبخیر انتقالی آب می‌شود.
2. منابع آبی: سازه‌های آبی شوشتر از منابع آبی مختلف مانند چشمه‌ها، رودخانه‌ها و چاه‌های زمینی استفاده می‌کنند تا منابع آبی را جمع‌آوری و مدیریت کنند.
3. تونل‌ها و گودال‌ها: برخی از سازه‌های آبی شامل تونل‌ها و گودال‌های زیرزمینی هستند که به منظور جمع‌آوری و انتقال آب به نقاط مورد نیاز ایجاد می‌شده‌اند.
4. مخازن آبی: سازه‌های مخازن آبی به منظور ذخیره‌سازی آب جهت استفاده در زمان‌هایی که آبیاری لازم است، ایجاد می‌شدند. این مخازن به کمک جداره‌ها و سد‌های کوچک ساخته می‌شدند.
5. زهکش‌ها و کانال‌های زباله: برای تخلیه آب‌های زائد و زباله‌های آبی از مناطق زراعی و شهری، زهکش‌ها و کانال‌های زیرزمینی ایجاد می‌شد.
6. سیستم‌های توزیع آب: آب جمع‌آوری شده از منابع آبی به کمک شبکه‌های کانال‌ها و تونل‌ها به نقاط مورد نیاز در شهر و مزارع توزیع می‌شد.
7. آثار تاریخی و فرهنگی: این سازه‌ها علاوه بر ارزش‌های فنی و مهندسی، ارزش‌های تاریخی و فرهنگی نیز دارند؛ زیرا نشان‌دهندگان دانش و تجربیات اجداد در مدیریت منابع آبی و زراعت در شرایط سخت و خشکسالی بوده‌اند.
8. استفاده از مواد محلی: در ساختارهای آبی شوشتر، از مواد محلی مانند خشت و سنگ استفاده می‌شده است که نشان از توجه به محیط زیست و منابع محلی دارد.
9. تأثیر در توسعه منطقه: این سازه‌ها با تأمین منابع آب برای زراعت و زندگی شهری، به توسعه منطقه کمک کرده و به تشکیل و نمو جوامع در این مناطق کمک کرده‌اند.

با توجه به ویژگی‌های فوق، سازه‌های آبی شوشتر به عنوان یک میراث تاریخی، فرهنگی و علمی مهم در ایران شناخته می‌شوند.