طرح اعداد فارسی

طرح اعداد فارسی

اعداد فارسی (که به آنها "اعداد هند و ایرانی" نیز گفته می‌شود) به سیستمی از اعداد گفته می‌شود که در زبان فارسی و برخی زبان‌های دیگر مانند دری، پشتو و اردو استفاده می‌شوند. این اعداد از دهه‌های نخستین هجری به بعد در مناطق فارسی‌زبان رواج یافته‌اند و تفاوت‌هایی با اعداد عربی دارند که در سایر زبان‌های جهان عربی و اسلامی استفاده می‌شود.

در سیستم اعداد فارسی، برای هر عدد یک نماد خاص وجود دارد. این نمادها به صورت زیر هستند:

۰ – صفر
۱ – یک
۲ – دو
۳ – سه
۴ – چهار
۵ – پنج
۶ – شش
۷ – هفت
۸ – هشت
۹ – نه

سیستم عددی فارسی مشابه سیستم عددی ده‌دهی (decimal) است که در آن هر رقم نمایانگر یک مقدار خاص است که به تناسب جایگاه خود در عدد قرار می‌گیرد (یعنی از سمت راست به چپ، هر رقم یک مرتبه بزرگ‌تر از رقم قبلی است). برای نوشتن اعداد بزرگتر از ده، ترکیب‌هایی از این اعداد استفاده می‌شود. به عنوان مثال:

• ۱۰ – ده
• ۲۵ – بیست و پنج
• ۳۴ – سی و چهار
• ۱۰۰ – صد
• ۲۰۰ – دویست

یکی از ویژگی‌های جالب اعداد فارسی این است که در نوشتار رسمی و علمی، همچنان از این اعداد به جای اعداد عربی (که در بسیاری از زبان‌های عربی و حتی در متون عربی نیز به کار می‌رود) استفاده می‌شود. همچنین در کشورهایی مانند ایران، افغانستان و تاجیکستان در زمینه‌های مختلفی از جمله چاپ کتاب، اسناد دولتی، و روزنامه‌ها این اعداد به کار می‌روند.

البته با گسترش استفاده از فناوری‌های نوین و نرم‌افزارها، اعداد فارسی در برخی مواقع به صورت خودکار به اعداد عربی (یعنی همان اعداد لاتین ۰-۹) تبدیل می‌شوند، اما در محیط‌های محلی و فرهنگی فارسی‌زبان، این اعداد هنوز به طور گسترده استفاده می‌شوند.

با وجود اینکه اعداد فارسی و عربی شباهت‌های ظاهری دارند (مثلاً اعداد فارسی ۰ تا ۹ به شکل اعداد عربی هستند)، اما تفاوت‌های مهمی در نوع نوشتار و کاربرد آن‌ها در زبان‌های مختلف وجود دارد.

برای معرفی چاپخانه خود در اینجا با ما تماس بگیرید.

تلفن: 05832241325